یکی از القاب حضرت عباس علیه السلام ، " المستجار " می باشد . مستجار به معنی پناهگاه ست . شاعر معروف و فهیم و مخلص اهل بیت " شیخ محمد رضا ا ُزری " در شأن و مقام حضرت عباس قصیده ای سرود که در منتخب التواریخ ذکر شده است . هنگامی که مصرع زیر را سرود :
یومٌ أبو الفَضل ِ إستَجارَ به ِ الهُدی
روز عاشورا روزی ست که حسین علیه السلام ، مخزن هدایت ، به عباس پناه برد .
سپس صحت این مطلب را در نظر خود بعید شمرد که امام حسین علیه السلام به او پناه برده باشد و شاید این سخن مورد قبول امام حسین قرار نگیرد . شب در عالم خواب امام حسین علیه السلام به او فرمود : " آنچه را گفته ای صحیح ست ، من به برادرم پناهنده شدم ، مصرع دوم شعر را با این جمله کامل کن :
وَ الشمسُ من کَدر ِ العَجاج ِ لثامُها
در آن هنگام که ( بر اثر حمله ها و در گیری و گرد و غبار ) بین آسمان و زمین تیره و تار شد ه بود ؛ به طوری که نقاب گرد و غبار جلوی نور خورشید را گرفته بود و هوا را تاریک نموده بود .
یاحضرت عباس ! دلم را دریاب
